Verhuizing

In al mijn kwetsbaarheid sta ik wel mijn mannetje.
Of zo lijkt het!
Met een gevoel van wat hopeloosheid dat stiekem aan mij kleeft, wandel ik door de kamers van het appartement.
Wit zijn de muren, allemaal!
In de huiskamer staat de bank waar nog niemand eerder opgezeten heeft.
Het nieuwe serviesgoed is nog onaangetast.
Daar staat een nieuwe mok waar nog nooit iemand van gedronken heeft.
Een beetje verloren staar ik in de ruimte.
Ik vraag me af: Heeft mijn oude mok waar ik mijn koffie uit dronk een nieuw bezitter gevonden?

Vlinderkusjes

Mijn nieuwe gedichtenbundel 'Vlinderkusjes' is vanaf nu te koop!

www.brendamaureen.nl

Grote meisjes blijven klein

 

Met een serieuze blik ‘gewapend met potjes fel gekleurde nagellak’
komt ze tegenover mij zitten aan de salontafel.
Welke kleur wil jij? Ze kijkt me nog steeds met een serieuze blik aan.
Uit de bijna oogverblindende kleuren besluit ik om voor de glitternagellak te gaan.
Ze knikt instemmend!
Welke zal ik nemen dan?
Roze, paars of toch ook glitters.
Het wordt de roze.  Ijverig begint ze haar nagels te lakken.
Ondertussen kijk ik naar mijn eigen nagels die er uit beginnen te zien als een cocktail van een glitter discobal bestrooid met hier en daar wat confetti.
Veel tijd om het op mij in te laten werken heb ik niet.
 ‘Kan je mijn andere hand doen, ik kan het niet zo goed met deze hand.’
Ik kijk naar de nageltjes van haar linkerhand, ze zien er fleurig knal roze uit.
Hier en daar is een vinger mee gelakt, maar het mag de pret niet drukken.
Ze kijkt me met stralende ogen aan als we klaar zijn met lakken.
Mooi he!
Ik kan alleen maar denken:
Kleine meisjes worden groot en grote meisjes blijven klein!