Zegening

Ik word wakker en drink mijn koffie.
Met een wolkje melk alstublieft!
De tulpenbladeren liggen verspreid op mijn tafel.
Ze zijn morsdood zie je.
Ben ik ze vergeten water te geven?

Het irriteert me een beetje
wanneer ik op de klok kijk en zie dat mijn alzo slapeloze nacht kort was.
De hond kwispelt met zijn blije zwarte staart en kijkt me met vragende ogen aan
Gaan we al?...

Met de ene hand slurp ik mijn koffie snel naar binnen
en met wat kunst en vliegwerk trek ik met mijn andere hand mijn laarzen aan.
Hij ‘de hond’ danst ondertussen vrolijk om me heen.
Ja, ja we gaan al.

Ik neurie van ellende een vrolijk deuntje in mijn hoofd
Wat mijn mond op dit tijdstip nog niet zingen kan.
Steek mijn hoofd buiten de deur
en word door hemelwater gezegend van boven.
Hallelujah
Kom je nog?
De hond sleurt me vooruit en schijnt zich niks aan te trekken van mijn zegening.

Zondagmorgen 27 april, 7.15 uur!