Zulks mooie woorden heb ik niet meer om in een gedichtje te proppen.
Rijmen doe het sowieso al niet en al de rare kronkels die normaal gesproken vanuit mijn hoofd verdwijnen in zinnen op het wit kladje papier dat voor mijn snufferd ligt, schijnen ook niet meer te passen.
Begin van een inspiratieloze december maand waar Sinterklaas mijn deur al voorbij ging en de kerstman in aantocht is.
Laat ik de cadeautjes ook maar achterwege. Of is dat omdat meneer Rabo zegt,’ U heeft uw limiet bereikt mevrouw’? Wilt u a.u.b. even aanvullen!
De kerstboom halen we ook niet meer van zolder want ik heb geen zolder meer! Dus een nieuw stukje plastic kopen dan?
Ik laat de boom die ik in de winkel zie in zijn samengeperste verpakking met een beetje moeite staan, al gluur ik heel even vanuit mijn ooghoeken naar het pluche rendier die in de etalage staat geëtaleerd. Leuk voor boven mijn bank misschien?
Nee, dit jaar wordt het anders!
Geen gedichtjes onder de kerstboom die bengelen aan de zorgvuldige ingepakte cadeautjes.
Niets van dit alles! Maar iets anders dan anders
Ik zeg toch tegen u allen….. Lets jingle...Jingle all the way
Geen opmerkingen:
Een reactie posten